Chorwacja: wczasy i wycieczki

Geografia i przyroda:
Chorwację charakteryzuje śródziemnomorska przyroda i klimat na obszarze wybrzeża Adriatyku. Część kontynentalna kraju oraz obszary górskie wyraźnie różnią się od terenów nadmorskich – cechuje je klimat kontynentalny umiarkowany, względnie surowszy górski z długimi suchymi zimami.

Wschodnia Chorwacja to tereny głównie równinne, należące do równiny Panońskiej, kiedy pasmo gór oddzielające wybrzeże od reszty półwyspu bałkańskiego, jest częścią łańcuchów gór Dynarskich.
Stolicą Chorwacji i głównym miastem – centrum administracyjnym, naukowym, uniwersyteckim, kulturalnym – jest Zagrzeb położony w części kontynentalnej kraju.

Chorwacja sąsiaduje ze Słowenią i Węgrami na Północy, Serbią na Wschodzie, Bośnią i Hercegowiną na Południowym-Wschodzie, Czarnogórą na Południu oraz z Włochami na Zachodzie (granica morska). Linia brzegowa na kontynencie liczy 1777 km, linia brzegowa wysp to 4058 km (w sumie 5835 km). Kontynentalna linia brzegowa jest rozdzielona w swoim południowym odcinku fragmentem wybrzeża Bośni i Hercegowiny (długości ok. 17 km z ośrodkiem w miejscowości Neum). Chorwacja posiada 1246 wysp, z czego 67 jest zamieszkałych.

Ziemie dzisiejszej Chorwacji były zamieszkane od wieków. Jako o pierwszych mówi się o plemionach Ilirów, potem Rzymian. Chorwacji przybywają dopiero w VII w. wraz z wędrówką Słowian. Przez długi czas ziemie chorwackie pozostawały pod wpływem dynastii Andegawenów, potem Habsburgów. Pomimo ciągłej władzy zwierzchniej ze strony obcych dynastii, także Chorwacja musiała się przez setki lat borykać z problem najazdów tureckich i żądań imperium osmańskiego, które otaczało te ziemie z od Wschodu i Południa.

W XIX w. władzę przejmuje Napoleon i tworzy słynne Prowincje Iliryjskie. Ze wszystkich rejonów Chorwacji, Dubrownik (antyczna Raguza, potem Republika Dubrownicka) cieszył się stosunkowo dużą swobodą, częściową autonomią (posiadał własny sejm) oraz dobrymi kontaktami handlowymi, co gwarantowało mieszkańcom spokój i bezpieczeństwo. W XX wieku, po okresie wojen bałkańskich i po zakończeniu I wojny światowej, ziemie Chorwacji weszły w skład najpierw Królestwa SHS, a potem Jugosławii. W federacji pozostawały do 1991 roku, kiedy to Chorwacja, na mocy referendum, postawiła ogłosić swoją niezależność. Rozpad Jugosławii wywołał wojnę domową – krwawą i bratobójczą walkę o terytorium. Po zakończeniu walk zbrojnych Chorwacja zaczęła odbudowywać swoje miasta i inwestować w turystykę. Od 2009 roku Chorwacja jest członkiem NATO.

Obecnie jest to kraj pełen sielskiego spokoju, akcentujący swoją tożsamość i tradycje, o bogatym folklorze i aromatycznej kuchni narodowej. Uznawany jest za jeden z najpiękniejszych w Europie. Ślady Jugosławii są wciąż widoczne w niektórych miejscach, podobnie jak ślady walk z końca ubiegłego wieku, i nie wszędzie ucichły emocje, to Chorwaci chętnie opowiadają o tamtych czasach i dzielą się własnymi doświadczeniami.

Możliwości aktywnego wypoczynku oraz rekreacji w Chorwacji wiążą się przede wszystkim z wybrzeżem Adriatyku. Można tu uprawiać większość sportów wodnych (morskich i basenowych) oraz plażowych m.in.: surfing, windsurfing, kitesurfing, żeglarstwo, rejsy, wędkowanie, pływanie, siatkówka, waterpolo. Liczne obiekty sportowe oferują możliwości trenowania sportów zespołowych, jak np. koszykówka, piłka nożna itp.

Chorwacja posiada także sporą bazę obiektów przystosowanych do tenisa ziemnego. Oprócz tego z północy na południe kraju ciągną się średniej wysokości góry (do 2000 m n.p.m.), oferujące dobrą infrastrukturę sportową zarówno latem, jak i zimą. Tereny rekreacyjne są zlokalizowane głównie w pobliżu kurortów turystycznych oraz parków przyrody, krajobrazowych i narodowych. Na rzekach uprawia się spływy i raftingi, w lasach – wyprawy i polowania, przy jeziorach – kąpieliska i rodzinna rekreacja.

Różnorodność krajobrazowa oraz klimatyczna Chorwacji pozwala na uprawianie niemal wszystkich sportów oraz korzystanie z wielu form rekreacji. Coraz większą popularnością cieszą się tu baseny termalne, aquaparki oraz centra Spa & Wellness.

Informacje praktyczne:

• Waluty – HRK (kuna chorwacka); przyjmowane są także EURO (€), ale głównie w ośrodkach turystycznych; ceny noclegów często podawane w €;
• Wizy – nie dotyczy obywateli Polski; od niedawna możliwy jest wjazd do Chorwacji jedynie na dowód osobisty (dla obywateli Unii Europejskiej); UWAGA – należy pamiętać, że wybrzeże Chorwacji jest przecięte przez fragment Bośni i Hercegowiny, więc turystom podróżującym np. do Dubrownika, polecamy jednak mieć przy sobie paszport (jako podstawowy dokument tożsamości lepiej go posiadać niezależnie od miejsca, zwłaszcza poza granicami Unii Europejskiej);
• Religia – Chorwacja jest krajem katolickim i nie trzeba się obawiać, że nasz strój będzie nieodpowiedni, gdyż obowiązują te same zasady, co w Polsce; na strój należy uważać przede wszystkim w przypadku zwiedzania meczetów (nie ma ich wiele w Chorwacji); często można spotkać kościoły, w których msze są prowadzone po polsku;
• Drogi - wzdłuż całego kraju i w większości wzdłuż wybrzeża biegnie autostrada (płatna na odcinkach) – nazywana Magistralą Adriatycką lub „Autostradą Słońca”, dzięki której można przejechać terytorium Chorwacji stosunkowo szybko i sprawnie; większość dróg jest w bardzo dobrym stanie (lepsze niż w Polsce), wiele jest nowych; dobra infrastruktura komunikacyjna;